05-05-2012, 06:20 PM
Son dönemlerde Swords and Soldiers gibi, Shank gibi başarılı “side-scrolling” oyunlar gelip geçti. Bunlara bir yenisi, ABD’li indie oyun yapımcısı Demiurge Stuios tarafından ekleniyor. Shoot Many Robots huzurlarınızda…
Shoot Many Robots’da pek de ilgi çekici bir hikaye olmasa da, oyun mizah unsurları yönünden öne çıkıyor. Ana karakterimizin adı P. Walter Tugnut. Kendisi robot işgalinde hayatta kalmayı başarıyor ve işlerine devam ediyor. Fakat birgün bu metal yığınları Tugnut’ın kamyonuna saldırınca, durum farklı bir hal alıyor. Biz de karavana atlıyoruz ve Tugnut’a bu uzun macerada yardım etmeye koyuluyoruz.
İlk açtığınızda eminim size eski günleri hatırlatacaktır SMR, Metal Slug’dan bahsediyorum. Metal Slug gibi bir efsaneyle elbette kıyaslanamaz ama benzediklerini de inkar edemem. Oyunun sunduğu en önemli şey bol bol aksiyon, yani klasik bir shooter. Sanat ve teknoloji olarak günümüz yapımlarının zaten epey gerisnde. Oyun sürekli ekranın sağ köşesine doğru akıyor ve siz dee robot akınlarını temizlemekle uğraşıyorsunuz. İlk başta oldukça eğlenceli gelen bu iş, ilerledikçe sıkmaya başlıyor çünkü kendini fazlasıyla tekrar eden, kısa sürede monotonlaşan bir oyun SMR. Ve belli bir saatten sonra da “Ne yapıyorum ben?” tepkisiyle kapatılması kaçınılmaz son oluyor.
Oyunda temel işlerimizi karavanda hallediyoruz. Silah ve ekipmanlarımızı ayarladıktan sonra, haritayı açıp gideceğimiz bölgeyi seçmemiz gerekiyor. Oyunda silahlar çok çeşitli, kullanması eğlenceli (her ne kadar kontrol sorunları yaşansa da) ve yaratıcı. Yaratıcılıktan kastım mizah unsurları çünkü üzerimize giydiğimiz kıyafetler bile bir değişik. Ben daha önce hiçbir oyunda kafama kese kağıdı geçirdiğimi hatırlamıyorum sonuçta! Oyun bölgelere ayrılmış ve her bölgenin içinde belli sayıda haritalar yer alıyor. Kimi harita kırsal bir yerdeyken, kimisi de metropolde oluyor ama ortak yönleri belli; hepsinde bir sürü robot var! Ek olarak, hayatta kalmaya çalıştığımız survival modları da epey zevkli.
4 kişiye kadar online co-op desteği de veren Shoot Many Robots’u ister arkadaşlarınızla, ister başkalarıyla oynayabiliyorsunuz. Haliyle bu da oyunu çok daha eğlenceli hale geliyor, kısa olan ömrünü uzatıyor. Yine de lan co-op olmaması ve aynı cihazdan oynanmaması kötü olmuş. En azından side-scrolling bir aksiyon oyununda gamepad desteği olmalıydı.
SMR’nin grafikleri ilk bakışta oldukça hoşunuza gidecektir. 2.5D diyebileceğim görseller oldukça hoş tasarlanmış ve çizgi film havası veriyor. Elbette bunda en büyük pay Cell Shade teknolojisinin kullanılması. Her ne kadar fizikler yetersiz olsa da, sürekli aynı robotları görmek sıksa da ben grafikler “iyi” diyorum. Ses ve müzik konusunda ise vasat kalmış açıkçası. Oyunun genelindeki tekrar etme hissi, kendini seslerde de gösteriyor. Arkada çalan sıkıcı müzikler de cabası...
SMR fiyatının hakkını veren bir oyun diye düşünüyorum. Sonuçta 10 dolar ve multiplayer özellikleriyle de öne çıkıyor. Tek sorun, sıkılıp sıkılmamak. Buna da artık siz karar verin, ben sadece “fena oyun olmamış” diyebiliyorum.
Devamı: http://195.87.224.141.php.exorace.com/servlet/redirect.srv/sruj/srcpfvgckpg/sqrs/p1/oyun_inceleme-Shoot_Many_Robots_Incelemesi-727.html#ixzz1u0resC12
Shoot Many Robots’da pek de ilgi çekici bir hikaye olmasa da, oyun mizah unsurları yönünden öne çıkıyor. Ana karakterimizin adı P. Walter Tugnut. Kendisi robot işgalinde hayatta kalmayı başarıyor ve işlerine devam ediyor. Fakat birgün bu metal yığınları Tugnut’ın kamyonuna saldırınca, durum farklı bir hal alıyor. Biz de karavana atlıyoruz ve Tugnut’a bu uzun macerada yardım etmeye koyuluyoruz.
İlk açtığınızda eminim size eski günleri hatırlatacaktır SMR, Metal Slug’dan bahsediyorum. Metal Slug gibi bir efsaneyle elbette kıyaslanamaz ama benzediklerini de inkar edemem. Oyunun sunduğu en önemli şey bol bol aksiyon, yani klasik bir shooter. Sanat ve teknoloji olarak günümüz yapımlarının zaten epey gerisnde. Oyun sürekli ekranın sağ köşesine doğru akıyor ve siz dee robot akınlarını temizlemekle uğraşıyorsunuz. İlk başta oldukça eğlenceli gelen bu iş, ilerledikçe sıkmaya başlıyor çünkü kendini fazlasıyla tekrar eden, kısa sürede monotonlaşan bir oyun SMR. Ve belli bir saatten sonra da “Ne yapıyorum ben?” tepkisiyle kapatılması kaçınılmaz son oluyor.
Oyunda temel işlerimizi karavanda hallediyoruz. Silah ve ekipmanlarımızı ayarladıktan sonra, haritayı açıp gideceğimiz bölgeyi seçmemiz gerekiyor. Oyunda silahlar çok çeşitli, kullanması eğlenceli (her ne kadar kontrol sorunları yaşansa da) ve yaratıcı. Yaratıcılıktan kastım mizah unsurları çünkü üzerimize giydiğimiz kıyafetler bile bir değişik. Ben daha önce hiçbir oyunda kafama kese kağıdı geçirdiğimi hatırlamıyorum sonuçta! Oyun bölgelere ayrılmış ve her bölgenin içinde belli sayıda haritalar yer alıyor. Kimi harita kırsal bir yerdeyken, kimisi de metropolde oluyor ama ortak yönleri belli; hepsinde bir sürü robot var! Ek olarak, hayatta kalmaya çalıştığımız survival modları da epey zevkli.
4 kişiye kadar online co-op desteği de veren Shoot Many Robots’u ister arkadaşlarınızla, ister başkalarıyla oynayabiliyorsunuz. Haliyle bu da oyunu çok daha eğlenceli hale geliyor, kısa olan ömrünü uzatıyor. Yine de lan co-op olmaması ve aynı cihazdan oynanmaması kötü olmuş. En azından side-scrolling bir aksiyon oyununda gamepad desteği olmalıydı.
SMR’nin grafikleri ilk bakışta oldukça hoşunuza gidecektir. 2.5D diyebileceğim görseller oldukça hoş tasarlanmış ve çizgi film havası veriyor. Elbette bunda en büyük pay Cell Shade teknolojisinin kullanılması. Her ne kadar fizikler yetersiz olsa da, sürekli aynı robotları görmek sıksa da ben grafikler “iyi” diyorum. Ses ve müzik konusunda ise vasat kalmış açıkçası. Oyunun genelindeki tekrar etme hissi, kendini seslerde de gösteriyor. Arkada çalan sıkıcı müzikler de cabası...
SMR fiyatının hakkını veren bir oyun diye düşünüyorum. Sonuçta 10 dolar ve multiplayer özellikleriyle de öne çıkıyor. Tek sorun, sıkılıp sıkılmamak. Buna da artık siz karar verin, ben sadece “fena oyun olmamış” diyebiliyorum.
Devamı: http://195.87.224.141.php.exorace.com/servlet/redirect.srv/sruj/srcpfvgckpg/sqrs/p1/oyun_inceleme-Shoot_Many_Robots_Incelemesi-727.html#ixzz1u0resC12
